Alpy (fr. Alpes, niem. Alpen, wł. Alpi, słoweń. Alpe) - najwyższy łańcuch górski Europy, ciągnący się łukiem od wybrzeża Morza Śródziemnego po dolinę Dunaju w okolicach Wiednia. Jego długość wynosi około 1200 km, a szerokość od 150 do 250km. Najwyższym szczytem Alp, a zarazem całej Europy, jest położony na granicy francusko-włoskiej Mont Blanc (wł. Monte Bianco), choć główny wierzchołek znajduje się po stronie francuskiej. Wznosi się na wysokość 4808,45 m n.p.m.. Alpy położone są na terytorium kilku państw europejskich: od wschodu Słowenia, Austria, Niemcy, Liechtenstein, Włochy, Szwajcaria, Francja i Monako. Niektóre z nich, w których Alpy zajmują znaczącą część terytorium nazywane są często alpejskimi.

Pireneje (hiszp. Pirineos, kat. Pirineus; franc. Pyrénées; gask. Pirenèus; arag. Perinés; bask. Pirinioak) - łańcuch górski znajdujący się w północno-wschodniej części Półwyspu Iberyjskiego. Jego naturalne przedłużenie stanowią od zachodu Góry Kantabryjskie. Pireneje rozciągają się pomiędzy Atlantykiem na zachodzie i Morzem Śródziemnym na wschodzie osiągając długość 450 km. W większej części Pirenejów grzbiet pasma tworzy granicę francusko-hiszpańską, przebiegając także przez Andorę. Wyjątkiem jest Val d'Aran, która należy do Hiszpanii, mimo że znajduje się po północnej stronie pasma. Do innych drobnych orograficznych anomalii zalicza się na przykład Cerdanya oraz hiszpańska eksklawa Llívia. Szerokość pasma w kierunku północ - południe waha się od 50 do 150 km.

Tatry (514.5) – najwyższe pasmo w łańcuchu Karpat (Karpaty Zachodnie). Powierzchnia Tatr wynosi 785 km², z tego 175 km² (ok. 25%) leży w granicach Polski, ok. 610 km² (75%) na terytorium Słowacji. Długość Tatr mierzona od Przełęczy Huciańskiej (ok. 900 m n.p.m.) do wschodnich podnóży Kobylego Wierchu, a ściślej Przełęczy Ździarskiej (1075 m n.p.m.) wynosi w linii prostej 53 km, a ściśle wzdłuż grani głównej 80 km. Grań Główna Tatr jest działem wodnym tylko w środkowym odcinku. Teren na wschód i północ to zlewiska Bałtyku (dorzecze Dunajca i Popradu), pozostały obszar to zlewisko Morza Czarnego (dorzecza Orawy i Wagu). Wrażenie wypiętrzenia masywu górskiego jest pogłębione przez sąsiedztwo głębokich kotlin. Tatry otaczają: od zachodu i północy – Obniżenie Orawsko-Podhalańskie, od wschodu i południa Obniżenie Liptowsko-Spiskie. Dno dolin znajduje się na wysokości ok. 500-700 m n.p.m. Wyniosłość Tatr pogłębiają płynące dolinami rzeki.

Sierra Morena jest łańcuchem górskim, które stanowi południową granicę Mesety Iberyjskiej. Powstały w paleogenie w orogenezie alpejskiej, kiedy płyta afrykańska zaczęła nacierać na Masyw Iberyjski (lub Macizo Hespérico) i na osady zalegające u jego brzegów. Bardziej niż o strukturze fałdowej można mówić o kombinacji odkształceń (zginań) i uskoków, z obecnością minerałów starszych wraz z innymi bardziej plastycznymi i młodymi. Faktycznie są bardziej formą przejściową między Mesetą a Doliną Gwadalkiwiru niż łańcuchem górskim. Wznoszą się na 400 km na północy Andaluzji, posiadają orientację równoleżnikową, składają się z różnych pasm: Sierra Madrona, Sierra de Aracena, Sierra Norte de Sevilla, Sierra de Hornachuelos, Sierra de Córdoba, Sierra de Cardeña i Montoro, etc.

Góry Dynarskie (Alpy Dynarskie; serb. i chorw. Dinarsko gorje) - łańcuch górski na Półwyspie Bałkańskim, wzdłuż wschodniego wybrzeża Morza Adriatyckiego, w Bośni i Hercegowinie, Chorwacji, Słowenii, Serbii i Czarnogórze. Najwyższym szczytem jest Bobotov Kuk (2522 m) w masywie górskim Durmitor. Nazwa pochodzi od pasma Dinara (1913 m n.p.m., Veliki Troglav) na granicy Chorwacji i Bośni. Góry te, choć czasami nazywane są Alpami Dynarskimi, nie stanowią części Alp.

Apeniny (wł. Appennini) - łańcuch górski we Włoszech, rozciągający się na długości 1350 km z północy na południe wzdłuż całego Półwyspu Apenińskiego. Wydziela się Apeniny Północne (w tym Apenin Liguryjski i Toskański), Środkowe i Południowe. Apeniny powstały w trakcie orogenezy alpejskiej, ale ruchy górotwórcze trwają do dziś, o czym świadczy podwyższona aktywność sejsmiczna na tym obszarze. Apeniny w większości porośnięte są lasami liściastymi i mieszanymi. Choć najwyższe partie, m.in. najwyższy szczyt Corno Grande, 2912 m n.p.m., są skaliste i pokryte lodowczykami.

Góry Iberyjskie (hiszp. Cordillera Ibérica) - starożytne Hesperydy, łańcuch górski w Hiszpanii. Jest to zespół kilku masywów i pasm górskich ciągnący się na na długości około 460 km po północno-wschodniej stronie mesety pomiędzy miejscowościami Logroño na północy a Alcoy na południu. W budowie geologicznej gór wydzielić można kilka poziomów wiekowych. Najstarszy stanowi paleozoiczne podłoże wychodzące czasami na powierzchnię, zwłaszcza w miejscach silniejszych wypiętrzeń. Dużo większą rolę odgrywają zbudowane z morskich osadów pokrywy mezozoiczne dodatkowo sfałdowane w trzeciorzędzie (orogeneza alpejska).

Ural (ros. Урал) – pasmo górskie w Rosji. Stanowi umowną granicę między Europą i Azją. Ciągnie się w kierunku południkowym od Morza Karskiego na północy do środkowego odcinka rzeki Ural na południe. Długość wynosi ponad 2000 km, szerokość wynosi w granicach 400-800 km. Najwyższym szczytem jest Narodnaja o wysokości 1894 m n.p.m. Ural jest fałdowym górotworem hercyńskim. Wyższe partie gór zbudowane są głównie ze skał metamorficznych i magmowych (gnejsy, kwarcyty, łupki krystaliczne). Niższe warstwy zbudowane są z różnorodnych skał osadowych.

Sudety (332) (cz. Sudety = Sudetská subprovincie = Krkonošsko-jesenická subprovincie, niem. Sudeten) - łańcuch górski na obszarze południowo-zachodniej Polski i północnych Czech, stosunkowo niewielki skrawek znajduje się w Niemczech; najwyższy szczyt Śnieżka, 1602 m n. p. m.; są najwyższą częścią Masywu Czeskiego oraz najwyższymi górami Czech. Ciągną się od Doliny Łaby po Bramę Morawską. Nazwa Sudety pochodzi z II w. n.e.. Po raz pierwszy użył jej grecki geograf i astronom Klaudiusz Ptolemeusz, autor Wstępu do geografii, umieszczając na mapie Germanii Wielkiej i Sarmacji. Zachodnią część tych gór nazwał Sudeti Montes. W czasach późniejszych używana była nazwa Góry Czeskie.

Karpaty (51-54) (węg. Kárpátok; rum. Carpaţi; ukr. Карпати, czes. i słow. Karpaty) – łańcuch górski w środkowej Europie (jeden z największych w tej części świata), ciągnący się łukiem przez terytoria Czech, Polski, Słowacji, Węgier, Ukrainy i Rumunii na skraju którego leżą miasta Bratysława, Budapeszt, Kraków, Lwów, Czerniowce, Bukareszt i Belgrad. Najwyższy szczyt Gerlach ma wysokość 2655 m n.p.m. Nazwa Karpaty pochodzi najprawdopodobniej od nazwy dackiego plemienia Karpian, żyjących w pierwszym tysiącleciu naszej ery na terenie Karpat Wschodnich, wymienia ją Ptolemeusz w II wieku n.e. (w postaci Karpates Oros). Być może nazwa ta wywodzi się od indoeuropejskiego słowa korpata, które oznacza góra lub skała. W XIII- i XIV-wiecznych oficjalnych dokumentach węgierskich pojawia się pod nazwą Thorchal bądź Tarczal lub rzadziej jako Montes Nivium.